Honeyland
Visueel verbluffende, poëtische documentaire over een Macedonische bijenhoudster wiens traditionele manier van leven wordt bedreigd door de komst van nieuwe buren.
De film begint en eindigt op eenzame hoogte – letterlijk en figuurlijk. In een spectaculair, adembenemend berglandschap volgen we Hatidze Muratova die steile bergflanken trotseert op zoek naar bijenkolonies, diep verscholen in de rotsen. Ze neemt de helft mee, de andere helft laat ze voor de bijen. Thuisgekomen teelt ze de bijen, volgens oude tradities. Thuis is het kleine huis dat ze deelt met haar oude blinde moeder, ergens op verlaten Noord-Macedonische platteland. Met hun rust is het snel gedaan als de luidruchtige Hussein aankomt en dreigt te blijven, met zijn caravan en zeven kinderen. Monden die gevoed moeten worden, dus misschien is de bijenteelt van Hatidze wel lucratiever dan zijn kudde oude koeien.
Aanvankelijk bedoeld als een film voor een natuurorganisatie is verworden tot dit alom bejubeld juweel (8 internationale awards, en op het Sundance Festival bekroond met drie prijzen en bedolven onder lovende kritieken). Een parabel en een universeel verhaal over de moderniteit die oude tradities, en daarmee onze subtiele balans met het ecosysteem, wreed verstoord. Drie jaar woonden de filmmakers samen met Hatidze en haar moeder op deze prachtige plek. Het zal moeilijk kiezen zijn geweest uit de vierhonderd uur aan filmmateriaal. Geen voice-over, geen interviews, de beelden en wijze woorden van Hatidze en Nazife spreken voor zich in deze prachtige film. (ej)