Guillermo del Toro's Pinocchio
In deze stop-motion musical geeft Guillermo del Toro (Nightmare Alley) zijn kijk op het klassieke verhaal over de houten marionet die op magische wijze tot leven wordt gewekt.
De geestelijk vader van Pinocchio – de journalist en schrijver Carlo Collodi – heeft het succes van zijn fabel uit 1883 niet meer mogen meemaken en vast niet kunnen bevroeden. Meer dan twintig verfilmingen verder komt een lang gekoesterde wens van Guillermo Del Toro uit. Met zijn bewerking neemt hij afstand van de veelal zoete adaptaties van het verhaal over de houten marionet die door een blauwe fee tot leven wordt gewekt.
Het decor waarin de intens verdrietige en alcoholist geworden Geppetto zijn ‘zoontje’ uit hout snijdt is het Italië van de jaren dertig. Dictator Mussolini houdt het volk in zijn greep. Ook zij zijn marionetten in Mussolini’s wereldbeeld en moeten gehoorzamen. Pinocchio’s nieuwsgierigheid en vooral zijn ongehoorzaamheid ziet Del Toro, in tegenstelling tot eerdere vertolkingen, eerder als een daad van verzet dan van domheid. Rebelsheid, het niet blind volgen van autoriteiten, wordt zo een deugd.
We hebben lang moeten wachten op deze film. Decennialang werkte Del Toro aan het script en zocht financiering voor zijn stop-motion animatie. Een hels karwei (duizend draaidagen), maar het resultaat mag er zijn: een uitermate intelligente en geslaagde film over een verziekte vader-zoon relatie, de kracht van verzet, en uiteindelijk over liefde. Dat de toon grimmiger is dan in eerdere PINOCCHIO-verfilmingen mocht wel van Del Toro verwacht worden (PAN’S LABYRINTH, THE SHAPE OF WATER). Het is nog steeds een familiefilm, maar wel een zonder concessies en waarin kinderen (en volwassen) worden geconfronteerd met het echte leven. Uitermate geschikt voor het grote doek in uw filmtheater. (ej)