Aznavour, Le Regard De Charles
Een visuele autobiografie van Charles Aznavour, samengesteld op basis van opnames die de Franse chansonnier/acteur maakte met zijn eigen 16mm-filmcamera.
Het was een cadeautje van Edith Piaf. In 1948 gaf zij Aznavour zijn eerste camera. Met die camera hield Aznavour decennialang een persoonlijk dagboek bij; hij filmde zijn leven, de plaatsen waar hij optrad, zijn vrienden en de vrouwen in zijn leven. Hij bewaarde de filmblikken in zijn huis in de Provence. Een paar maanden voor zijn dood besluit hij het materiaal te laten zien aan de bevriende filmmaker Marc di Domenico. ‘Kijk eens of je er iets van kunt maken’, zegt Aznavour als hij zijn vriend het materiaal overhandigt. Het blijkt een heuse schatkamer. Aznavour – de man die duizenden chansons vertolkte – blijkt namelijk een verdienstelijk filmmaker met een bovengemiddeld gevoel voor beeldcompositie. Di Domenico ordende het materiaal en bouwde deze film op als een album van Aznavour, met chansons gewijd aan verschillende thema’s uit diens leven. Zo ontstaat een terugblik op het leven van de beste zanger (aldus Matthijs van Nieuwkerk) die ooit geleefd heeft gezien door diens eigen ogen.