Priscilla
Biografische speelfilm van Sofia Coppola (Lost In Translation) over het leven van Priscilla Presley, de echtgenote van de ‘king of rock and roll’. Caileen Spaeny won tijdens het filmfestival in Venetië de prijs voor de beste actrice.
PRISCILLA – gebaseerd op de memoires van Priscilla Presley uit 1985 – schetst een beeld van de jonge jaren van Elvis en Priscilla; vanaf hun kennismaking in Duitsland in 1959 tot aan hun scheiding in 1973.
Als Elvis Priscilla vraagt naar haar favoriete liedje van hem, antwoordt ze: HEARTBREAK HOTEL. Alsof ze een voorgevoel had. Aanvankelijk zit ze op een roze wolk, daar op de legerbasis in West-Duitsland, als zij – een verlegen tienermeisje van 14 – de gevierde ster van 24 ontmoet. Twee jaar na hun kennismaking krijgt ze toestemming van haar ouders om naar de VS af te reizen, haar geliefde achterna. Zij stellen wel als voorwaarden dat ze de middelbare school afrondt en dat de familie van Elvis een oogje in het zeil houdt. Zo trekt ze bij hem in op zijn landgoed Graceland in Memphis.
Voor de vele Elvisfans zal het moeilijk zijn om kritiek op de ‘King’ te verstouwen. Toch is dat onvermijdelijk. Coppola – weliswaar zonder oordeel – toont ook de krassen op de plaat, want de prins op het witte paard heeft ook zijn duistere kanten, zoals zijn pillen- en drankmisbruik en zijn woedeaanvallen inclusief fysieke mishandeling.
Een typische Coppola, dit ingetogen – bijna ouderwets in beeld gebracht – portret van een eenzame jonge vrouw in een complexe relatie waar vanaf het begin een donkere wolk boven hangt.
De 25-jarige Cailee Spaeny zet een overtuigende Priscilla als tiener en jongvolwassene neer. Nadrukkelijk wordt ze niet als slachtoffer geportretteerd, maar als een sterke vrouw die zelfs even gelukkig is bij de geboorte van hun dochter Lisa Marie. Dat gevoel blijkt niet lang te duren. Zo biedt PRISCILLA een interessante aanvulling op Baz Luhrmanns film over Elvis uit 2022. (ej)