Viva Chaplin | Modern Times
Klassieke satire van Charles Chaplin over een fabrieksarbeider die gek wordt van het monotone werk aan de lopende band.
Als in 1936 MODERN TIMES van Charlie Chaplin in première gaat, verkeert de wereld in crisis. Terwijl banken omvallen, raast de modernisering voort: in de wereld van staal, glas en beton wordt efficiëntie de maat der dingen. MODERN TIMES hekelt de geïndustrialiseerde samenleving, waarin de arbeider aan de lopende band in de fabriek vermorzeld dreigt te raken tussen de altijd doordraaiende raderen. Hitler en Mussolini verboden vertoning van de film: een stok tussen de spaken van de arbeidsproductiviteit was het laatste wat Duitsland en Italië konden gebruiken.
MODERN TIMES is strikt genomen geen zwijgende film: hoewel er nauwelijks dialoog in voorkomt is de film wel uitgegeven met een geluidsspoor, met daarop de door Chaplin zelf geschreven muziek. Tegen het eind van de film zingt Chaplin het lied TITINA van Léo Daniderff, waarmee voor het eerst de stem van Chaplin aan het bioscooppubliek werd gepresenteerd.