Estación Catorce
Teder drama in de geest van de neorealistische filmklassieker Ladri Di Biciclette over een zevenjarig jongetje dat opgroeit in een slaperig dorpje in Mexico.
Geen enkele trein stopt nog op Estación Catorce, in San Luis Potosí, hoewel er elke dag goederentreinen passeren op de spoorlijn die het dorpje in tweeën deelt. De bevolking kan ternauwernood de eindjes aan elkaar knopen. De kleine Luis, zeven jaar oud, woont er met zijn ouders, broertjes, zusje en grootmoeder. Regelmatig moet Luis uit school vluchten als er een colonne zwarte auto’s van een drugskartel in het dorp stopt. Maar op een dag, als de criminelen weer zijn verdwenen, ziet vader Manuel zijn kans schoon en neemt hij Luis mee tijdens het plunderen van een huis van een welgesteld vermoord echtpaar. Luis moet helpen een groot bankstel mee naar huis te slepen, zodat zijn vader dat voor een mooi bedrag kan verkopen.
Net als in de Italiaanse filmklassieker LADRI DI BICICLETTE van Vittorio De Sica, zien we een portret van een vader die het beste wil voor zijn kind, maar daarbij zijn toevlucht neemt tot moreel bedenkelijk handelen. ESTACIÓN CATORCE dompelt ons geleidelijk onder in Luis’ wereld en gebruikt zijn onwetendheid en nieuwsgierigheid om vragen te stellen over de opvoeding van kinderen en de wijze waarop leven in een gewelddadige omgeving genormaliseerd kan raken.