Lazzaro Felice
Wonderbaarlijk en fantasierijk drama over een goeiige boerenzoon die bevriend raakt met een jonge edelman die hem om hulp vraagt bij het in scène zetten van zijn eigen ontvoering.
Het leven in het dorpje Inviolata is al eeuwenlang hetzelfde. De dorpelingen worden geëxploiteerd op de tabaksplantage van de markiezin. Maandelijks stuurt zij een afgezant naar de boeren die hen voorrekent dat ze die maand weer niets verdiend hebben. Midden in dit alles volgen we Lazzaro, een simpele ziel die altijd voor iedereen klaarstaat. Als de zoon van de markiezin hem benadert, realiseert niemand zich dat daarmee het leven van het hele dorp ingrijpend zal veranderen.
Regisseur Alice Rohrwacher groeide op in Umbrië, op een boerderij. Het verdwijnen van de boerencultuur op het Italiaanse platteland is een terugkerend thema in haar werk. Haar magisch-realistische sprookje LAZZAROTE FELICE won in Cannes de prijs voor het beste scenario. (ms)
Na het inferno van de Tweede Wereldoorlog groeide in Italië het verlangen naar een nieuwe cinema: weg met de aan Mussolini-verwante elite, films moesten in direct contact staan met de bleke sociale realiteit van het moment en niet alleen spreken tot, maar vooral ook gevuld worden met authentieke Italianen. Deze stroming – waarbinnen o.a. Rossellini en De Sica al snel een veelheid aan humanistische meesterwerken afleverden – werd het neorealisme gedoopt. Alice Rohrwacher bevindt zich overduidelijk in hun slipstream (STROMBOLI van Rossellini staat op de tweede plek in haar Criterion top 10), al ligt er ook een surreëel dekentje over LAZZARO FELICE, herinnerend aan het magisch-realisme van Fellini.
Rohrwachers films verkennen de ziel van een traditioneel Italië: ‘doodgewone’ imkers staan centraal in LE MERAVIGLIE, eenvoudige (real life) boeren verlenen authenticiteit aan LAZZARO FELICE. Tekenend is dat accountant in wording Adriano Tardiolo (Lazzaro in de film) niet eens deel nam aan de casting op zijn school, Rohrwacher merkte hem terloops op toen hij door een gang liep. Een afkeer van aandacht maakte hem echter moeilijk over te halen voor de rol. Pas toen het productieteam opmerkte dat acteren draait om introspectie, en niet om frivoliteit, ging Lazzaro overstag. Een film voor én door de gewone Italiaan, kortom.
Lees hier de recensie van Filmmagie.
Geïnteresseerd in het neorealisme? Kijk dan dit video-essay!