Play

A Chiara

Neorealistisch drama over een meisje dat ontdekt dat haar geliefde vader een dubbelleven leidt. Een film over liefde, bloed, eer en hebzucht in de verpauperde Italiaanse regio Calabrië.

Tijden & Tickets

De rijke familie Guerrasios staat op het punt om de achttiende verjaardag te vieren van de oudste dochter Giorgia. Het wordt druk, want Claudio is dol op zijn dochters en wil hun graag terwille zijn. Chiara is een typische vijftienjarige, druk bezig met zichzelf, de smartphone en met verboden activiteiten, zoals roken. Ze is zowel naïef als kwetsbaar. Tijdens het feest heeft Chiara al in de gaten dat er iets aan de hand is met haar vader. De eerste tekenen dat iets niet klopt, vangt ze op via haar ooms. De dag na het feest blijkt haar vader verdwenen. Als vervolgens jeugdzorg zich gaat bemoeien met het gezin, komt Chiara voor een moeilijke keuze te staan.

Deze film vormt samen met twee eerdere films (MEDITERRANEA, A CIAMBRA) een los drieluik over armoede, racisme en misdaad. De film weet de clichés van het Italiaanse misdaaddrama ver te ontstijgen door het verhaal consequent te vertellen vanuit het subjectieve perspectief van een vijftienjarig meisje. De hoofdrollen worden vertolkt door niet-professionele acteurs uit de regio die ook in het echt een gezin vormen. (av)

Jonas Carpignano, Italië, Frankrijk, Zweden, 2021, 121 min. Italiaans gesproken, Nederlands ondertiteld. Met Swamy Rotolo, Claudio Rotolo, Carmela Fumo, Giorgia Rotolo, Grecia Rotolo.

Doorlezer

Patrick Duynslaegher, oud-artistiek directeur van Film Fest Gent, schreef voor datzelfde festival een stuk over de trilogie waartoe A CHIARI behoort. Een fragment daaruit: “De drie fictiefilms met een documentair karakter vormen ook een trilogie en werden gedraaid in het havenstadje Gioia Taura in Calabrië waar Afrikaanse vluchtelingen, de Romagemeenschap en de lokale maffia naast elkaar leven. De eerste twee films spelen zich af onder de verschoppelingen, de aan hun lot overgelaten arme gemeenschappen uit de periferie van het stadje. In MEDITERRANEA kwam de instroom van Noord-Afrikaanse vluchtelingen aan bod en volgden we de lotgevallen van een Burkinees. In A CAMBRIA richtte de cineast zijn camera op een Romagemeenschap, meer bepaald op één familie, de Amatos. Wanneer zowel de vader als de oudere broer in de cel belanden, berust de patriarchale verantwoordelijkheid op de zwakke schouders van de kleine Pio, een veertienjarige die om zijn autoritaire grootmoeder te plezieren op het dievenpad gaat. De regisseur besluit zijn drieluik met A CHIARA, waarin hij voor ’t eerst voor een jonge vrouwelijke protagonist kiest en een familie portretteert die niet gemarginaliseerd is maar in een zekere welstand leeft, al leren we gauw welke prijs ze hiervoor betalen. In elke film bepalen armoede, racisme en misdaad in grote mate het sociale weefsel.”

Het hele artikel is hier te lezen.