Caravaggio is een buitengewoon gedurfde biopic over het leven van de homoseksuele renaissancekunstenaar Caravaggio. Vooraf verzorgt kunst- en cultuurexpert Ko van Dun een lezing (voertaal: Nederlands) over Caravaggio en de film van Derek Jarman.

De film gaat over de wereld zoals die wordt weergegeven in zijn schilderijen en is gemaakt om er net zo uit te zien als die schilderijen. Caravaggio had een ambigue relatie met zijn rijke opdrachtgevers en gaf er de voorkeur aan om zich onder het volk te mengen en mensen van de straat te schilderen. In Caravaggio denkt hij op zijn sterfbed terug aan de schandalen waarbij hij betrokken was, en aan de moord die hij pleegde en die uiteindelijk zou leiden tot zijn ondergang.

Derek Jarman focust zich op de homo-erotische spanning in het werk van Caravaggio en op de vermeende relaties die hij had met zijn modellen. Daarbij heeft Jarman speciale aandacht voor de venijnige driehoeksverhouding van de schilder met de knappe Ranuccio en diens minnares Lena (Tilda Swinton). De dramatische, quasi-realistische sfeer wordt slechts onderbroken door enkele humoristische anachronismen, zoals een typemachine en een motorfiets. De beelden zijn prachtig: in de typische kleuren die Caravaggio gebruikte, inclusief de chiaroscuro belichting – het dramatische licht-donker contrast waarin de figuren prachtig zijn uitgelicht tegen een duistere achtergrond – een techniek waarmee vooral Rembrandt later beroemd zou worden. Tilda Swinton speelde haar eerste filmrol in Caravaggio, het begin van een lange samenwerking met Jarman, die de actrice in al zijn zes volgende films zou castten.

Caravaggio won de Zilveren Beer op het filmfestival in Berlijn. (bw)