Lumière Open Air Film Festival 2025

Deze klassieke muziekfilm wordt ook wel eens de ‘Citizen Kane of concert movies’ genoemd. Stop Making Sense werd opgenomen tijdens vier optredens van Talking Heads in december 1983, op het hoogtepunt van hun roem. Het begint met een volkomen leeg podium. David Byrne loopt in zijn eentje richting microfoon en zet een intense akoestische versie van Psycho Killer in. Na dit openingsnummer komen er bij elk volgend nummer bandleden bij en bouwt het concert zich steeds meer op tot een bezwerende, overdonderende ervaring, met een bezeten Byrne – die als een soort maniakale Fred Astaire over het podium banjert – als middelpunt van de muzikale waanzin. Advies aan alle kijkers: geef je volledig over aan de funky muziek en stop making sense!

De ultieme festivalbeleving: géén strandstoelen, maar de voetjes van de vloer
Let’s be real – niemand wil in een strandstoel zitten tijdens een concert. Daarom gaan de stoelen aan de kant en creëren we alle ruimte om te dansen. Stop Making Sense zie (en voel) je het best recht voor het doek, met je voeten van de vloer en het volume voluit.

Tijdschema:
19.00 uur: Opening terrein & DJ-set Don Londi
21.15 uur: Start film
22.43 uur: DJ-set Don Londi
23.30 uur: Einde

Elizabeth Bennet laat zich niet zomaar de les lezen. Niet door sociale conventies, niet door haar bemoeizuchtige moeder – die het uithuwelijken van haar vijf dochters als persoonlijk levensdoel ziet – en al helemaal niet door de norse, moeilijk te peilen Mr. Darcy. Wat begint als wederzijdse irritatie, verandert in iets dat zich moeilijk laat benoemen, maar onmogelijk te negeren valt.

Pride & Prejudice is niet voor niets een van de meest geliefde liefdesverhalen uit de film- én literatuurgeschiedenis. Jane Austen verbindt romantiek aan een flinke dosis maatschappijkritiek: onder de zwierige jurken schuilt een vlijmscherpe blik op klasse, status en onafhankelijkheid.

Regisseur Joe Wright bracht Austens wereld in 2005 naar het witte doek met dromerige cinematografie, weelderige kostuums en een van de meest beladen handaanrakingen in de filmgeschiedenis. Twintig jaar later geldt de film nog steeds als hét schoolvoorbeeld van het moderne kostuumdrama, mede dankzij Knightleys vurige Elizabeth en Macfadyens stugge, maar onweerstaanbare Darcy.

In het Los Angeles van de toekomst is groen leven de standaard en is er voor vrijwel elk probleem een remedie. Behalve voor eenzaamheid. En eenzaam is Theodore. Hij verdient zijn geld met het schrijven van liefdevolle, persoonlijke brieven voor anderen, maar zijn eigen huwelijk is kapot. Hij knapt weer op als hij het zeer geavanceerde besturingssysteem Samantha koopt. Dit systeem ontwikkelt op basis van de voorkeuren van de gebruiker een eigen identiteit. Door alle input en ervaringen die Theodore en Samantha delen, ontstaat een vriendschap en zelfs liefde tussen beiden.

We praten allemaal wel eens tegen onze computer, tv of smartphone. Dus misschien is een relatie tussen mens en apparaat niet eens zo ver gezocht. Wat betekenen liefde en intimiteit in het digitale tijdperk? Spike Jonze beantwoordt die vraag op zijn unieke wijze. Het levert een even vervreemdende als vertederende film op. (ek)

Vier van elkaar vervreemde neven erven onverwacht een huis in Normandië. Het huis lijkt wel een tijdmachine; al sinds de jaren 1940 is het onaangeroerd. De neven ontdekken het levensverhaal van een van hun voorouders, Adèle Meunier, die in 1895 in het huis woonde.

Regisseur Cédric Klapisch – bekend van publieksvriendelijke filmhuishits als L’Auberge Espagnole, Paris en Chacun Cherche Son Chat – wisselt het verhaal van de vier neven af met het levensverhaal van Adèle, die aan het einde van de negentiende eeuw van Normandië naar Parijs trekt op zoek naar haar verdwenen moeder. Ze raakt bevriend met een jonge fotograaf en een jonge schilder, en neemt haar intrek in hun appartement in Montmartre.

Het Parijs van de Belle Époque komt prachtig tot leven in La Venue De L’Avenir. Wij beschouwen dat tijdperk tegenwoordig door een romantisch-nostalgische bril, maar Klapisch laat overtuigend zien dat het voor de toenmalige bewoners van Parijs een onstuimige en verontrustende tijd van radicale verandering was. (mv)

Als Sailor uit de gevangenis wordt vrijgelaten, zoekt hij gelijk zijn geliefde Lula op. In een cabriolet zetten ze koers naar Californië. Lula’s hysterische moeder moet niks van Sailor hebben en stuurt zowel een privé-detective als een huurmoordenaar achter hen aan. Op hun wilde reis ontmoeten Lula en Sailor een bonte verzameling freaks – waaronder een onvergetelijke Willem Dafoe als de afzichtelijke smeerlap Bobby ‘just like the country’ Peru – en regent het intertekstuele referenties naar The Wizard Of Oz.

Wild At Heart is één van de toegankelijkste en vermakelijkste films uit het oeuvre van Lynch: een van seksuele spanning doordrenkte roadmovie in een B-film jasje van slangenleer.

Wat mag er volgens jou niet ontbreken op een filmavond onder de sterren? Kies uit Aftersun, Love Lies Bleeding en Portrait De La Jeune Fille En Feu. Breng je stem hier uit. Je kunt stemmen tot en met 30 juni. Op 1 juli maken we de winnaar bekend.

Aftersun
Charlotte Wells, Verenigd Koninkrijk, VS, 2022, 102 min., Engels gesproken, Nederlands ondertiteld. Met: Paul Mescal, Frankie Corio, Celia Rowlson-Hall, Sally Messham, Ayse Parlak. (Kijkwijzer: AL)

Veelgeprezen, teder portret van een vader-dochterrelatie met een geweldige hoofdrol van Paul Mescal (Normal People, The Lost Daughter) als de jonge vader.

Love Lies Bleeding
Rose Glass, Verenigd Koninkrijk, VS, 2024, 104 min., Engels gesproken, Nederlands ondertiteld. Met: Kristen Stewart, Katy O’Brian, Ed Harris, Dave Franco, Jena Malone. (Kijkwijzer: 16, geweld, grof taalgebruik, drugs- en/of alcoholgebruik)

Pulpy neo-noir thriller waarin sportschoolmanager Lou als een blok valt voor bodybuildster Jackie. Hun prille liefdesgeluk wordt echter op de proef gesteld door een reeks gewelddadige gebeurtenissen. Met Kristen Stewart en Ed Harris.

Portrait De La Jeune Fille En Feu (met Engelse ondertiteling)
Céline Sciamma, Frankrijk, 2019, 119 min., Frans, Italiaans gesproken, Engels ondertiteld. Met: Noémie Merlant, Adèle Haenel, Luàna Bajrami, Valeria Golino, Christel Baras (Kijkwijzer: 12, seks)

In Cannes bekroond kostuumdrama over de onmogelijke liefde tussen de adellijke Héloïse en de kunstenares die is ingehuurd om haar in het geniep te portretteren.

Driver (Ryan Gosling, in een iconische jas met schorpioenopdruk) wordt verliefd op zijn buurvrouw Irene (Carey Mulligan), een jonge moeder die wordt meegesleept in de onderwereldpraktijken van haar man, de ex-gedetineerde Standard. Wanneer een klus gruwelijk fout gaat, moet Driver doen waar hij goed in is om Irene en haar zoontje te redden: loeihard scheuren.

Met Drive levert de Deense filmmaker Nicolas Winding Refn een briljant gestileerde pulpfilm af, met een stevige dosis geweld, suspense, de zinderende neonlichten van Los Angeles en uiteraard het verrukkelijke geluid van geronk onder de motorkap en gierende autobanden. Ryan Gosling vertolkt een klassieke, stoïcijnse Hollywoodheld, in de traditie van Clint Eastwood. De film wordt ondersteund door een stemmige score met minimalistische elektronische muziek van Cliff Martinez en etherische synthesizermuziek van Chromatics.

Het is een snikhete dag in New York. In een Italiaanse pizzeria ontstaat enige heibel als Buggin’ Out, één van de vele vaste klanten van de zaak, eist dat er ook foto’s van Afro-Amerikaanse beroemdheden op de Wall of Fame gehangen worden. Het is het eerste in een rij van incidenten die uiteindelijk aanleiding geeft tot gewelddadige rellen, waarbij de woede zich onder meer richt op de uitbaters van de pizzeria.

Spike Lee vestigde met Do The Right Thing zijn reputatie als een opruiende filmmaker die geen blad voor de mond neemt, maar zijn maatschappelijk engagement ook altijd combineert met een stevige dosis humor. De regisseur vertolkt zelf de rol van Mookie.

Na zijn afstuderen weet Benjamin Braddock niet wat hij met zijn leven aan moet. Tijdens zijn afstudeerfeest wordt hij verleid door de mysterieuze en aanzienlijk oudere Mrs. Robinson. Wat begint als een geheime affaire, ontspoort wanneer Benjamin verliefd wordt op haar dochter Elaine. Zo raakt hij verstrikt in een web van leugens en verlangens, tegen de achtergrond van de veranderende maatschappelijke realiteit in het Amerika van de jaren zestig.

The Graduate is een tijdloze klassieker die op tragikomische wijze de gevoelens van onzekerheid, rebellie en vervreemding van een jonge generatie laat zien. De film betekende de doorbraak van Dustin Hoffman en verscheen op een kantelpunt in de geschiedenis van Hollywood. Samen met andere sleutelwerken uit deze periode (Bonnie And Clyde, Easy Rider, Midnight Cowboy) markeert The Graduate de overgang naar de New Hollywood-periode, gekenmerkt door meer artistieke vrijheid voor regisseurs. De film werd genomineerd voor zeven Oscars en won die voor Beste Regie.

Animatie wordt vaak geassocieerd met kinder- en familiefilms, maar films als Waltz With Bashir (over de Libanese Burgeroorlog) en Persepolis (over een jong meisje dat opgroeit tijdens de Islamitische Revolutie in Iran) tonen aan dat animatiefilms ook complexe thema’s voor een volwassen publiek kunnen behandelen. Een van de beste voorbeelden hiervan is de Japanse animatiefilm Grave Of The Fireflies, een oorlogsdrama waarvan de impact door sommige filmcritici met Schindler’s List is vergeleken. De film toont de onherstelbare gevolgen van oorlogsgeweld voor onschuldige kinderen. Grave Of The Fireflies speelt zich af tegen de achtergrond van de bombardementen op Kobe in maart 1945. De veertienjarige Seito en zijn vierjarige zusje Setsuko hebben hun moeder verloren bij de bombardementen; hun vader is gesneuveld tijdens zijn dienst in de Japanse marine. De kinderen staan er dan ook alleen voor en moeten zien te overleven in het door hongersnood geteisterde Japan.