Lumière Open Air Film Festival 2025

Deze klassieke muziekfilm wordt ook wel eens de ‘Citizen Kane of concert movies’ genoemd. Stop Making Sense werd opgenomen tijdens vier optredens van Talking Heads in december 1983, op het hoogtepunt van hun roem. Het begint met een volkomen leeg podium. David Byrne loopt in zijn eentje richting microfoon en zet een intense akoestische versie van Psycho Killer in. Na dit openingsnummer komen er bij elk volgend nummer bandleden bij en bouwt het concert zich steeds meer op tot een bezwerende, overdonderende ervaring, met een bezeten Byrne – die als een soort maniakale Fred Astaire over het podium banjert – als middelpunt van de muzikale waanzin. Advies aan alle kijkers: geef je volledig over aan de funky muziek en stop making sense!

De ultieme festivalbeleving: géén strandstoelen, maar de voetjes van de vloer
Let’s be real – niemand wil in een strandstoel zitten tijdens een concert. Daarom gaan de stoelen van het veld en creëren we alle ruimte om te dansen. Stop Making Sense zie (en voel) je het best recht voor het doek, met je voeten van de vloer en het volume voluit.

Tijdschema:
19.00 uur: Opening terrein & DJ-set Don Londi
21.15 uur: Start film
22.43 uur: DJ-set Don Londi
23.30 uur: Einde

DJ Don Londi:
Bekend als dance-deejay, maar zijn platenkast reikt veel verder: van jazz en soul tot pop en rock. Verwacht een eclectische set vol verrassingen en slimme overgangen. Wat ons betreft de perfecte opwarmer én natuurlijke voortzetter voor concertfilm Stop Making Sense!

Jessica, Ariane, Perla en Julie verblijven in een moeder-kindhuis in de regio Luik. Vier tieners, elk met hun eigen verhaal en problemen, maar die steun vinden bij elkaar. De zwangere Jessica is wanhopig op zoek naar haar biologische moeder, omdat ze wil weten waarom zij haar destijds heeft afgestaan voor adoptie. Ariane wil haar baby afstaan, tot onbegrip van haar eigen moeder. Perla had gehoopt dat een kind haar een normaal gezinsleven zou bieden, maar de vader kiest na zijn vrijlating uit de jeugdgevangenis meteen het hazenpad. Julie is de enige in een min of meer stabiele relatie, maar zowel zij als haar partner zijn voormalige drugsverslaafden.

Is er een ‘juist moment’ om ouder te worden? Kan onze samenleving zorgen voor ouders die zelf nog kinderen zijn? Het zijn vragen die de gebroeders Dardenne (L’Enfant, Rosetta, Le Gamin Au Vélo) opwerpen in het levensechte Jeunes Mères. De film werd tijdens het filmfestival in Cannes onderscheiden met de Prijs voor het Beste Scenario. Op papier klinkt de synopsis als een stevige dosis misère, maar dit is een van de meest optimistische films van de Dardennes. Tegen de tijdgeest in blijven de broers geloven in menselijk mededogen, verbondenheid en empathie. Zoals HUMO schreef: ‘De Dardennes bieden precies wat we dezer dagen nodig hebben: licht in de duisternis.’

Elizabeth Bennet laat zich niet zomaar de les lezen. Niet door sociale conventies, niet door haar bemoeizuchtige moeder – die het uithuwelijken van haar vijf dochters als persoonlijk levensdoel ziet – en al helemaal niet door de norse, moeilijk te peilen Mr. Darcy. Wat begint als wederzijdse irritatie, verandert in iets dat zich moeilijk laat benoemen, maar onmogelijk te negeren valt.

Pride & Prejudice is niet voor niets een van de meest geliefde liefdesverhalen uit de film- én literatuurgeschiedenis. Jane Austen verbindt romantiek aan een flinke dosis maatschappijkritiek: onder de zwierige jurken schuilt een vlijmscherpe blik op klasse, status en onafhankelijkheid.

Regisseur Joe Wright bracht Austens wereld in 2005 naar het witte doek met dromerige cinematografie, weelderige kostuums en een van de meest beladen handaanrakingen in de filmgeschiedenis. Twintig jaar later geldt de film nog steeds als hét schoolvoorbeeld van het moderne kostuumdrama, mede dankzij Knightleys vurige Elizabeth en Macfadyens stugge, maar onweerstaanbare Darcy.

Voorprogramma: Fashion short film A Breathe Moment + talk Jodie Cranen
Jodie Cranen, Leda Spiranec, Povilas Gegevicius & Hsin Min Chan, 2024, 4 min.

Een korte film over ploeteren, het continu door moeten gaan en doorademen. Een groep werkers zit vast in een vicieuze cirkel van hard werk. Ze proberen hun controle terug te pakken in een systeem dat niet lijkt te bewegen.

Jodie Cranen is een alumnus van de Toneelacademie Maastricht. In samenwerking met FASHIONCLASH.

In het Los Angeles van de toekomst is groen leven de standaard en is er voor vrijwel elk probleem een remedie. Behalve voor eenzaamheid. En eenzaam is Theodore. Hij verdient zijn geld met het schrijven van liefdevolle, persoonlijke brieven voor anderen, maar zijn eigen huwelijk is kapot. Hij knapt weer op als hij het zeer geavanceerde besturingssysteem Samantha koopt. Dit systeem ontwikkelt op basis van de voorkeuren van de gebruiker een eigen identiteit. Door alle input en ervaringen die Theodore en Samantha delen, ontstaat een vriendschap en zelfs liefde tussen beiden.

We praten allemaal wel eens tegen onze computer, tv of smartphone. Dus misschien is een relatie tussen mens en apparaat niet eens zo ver gezocht. Wat betekenen liefde en intimiteit in het digitale tijdperk? Spike Jonze beantwoordt die vraag op zijn unieke wijze. Het levert een even vervreemdende als vertederende film op. (ek)

Voorprogramma: Korte film In Our Real Life (Embers) + nagesprek met Jason Hendrik Hansma
Jason Hendrik Hansma, 2021–2024, 9 min

In Our Real Life is een archiefproject dat bestaat uit amateurbeelden van vonken en smeulend vuur afkomstig van bosbranden wereldwijd, verzameld via diverse online videoplatforms. Gedurende drie jaar werden deze fragmenten zorgvuldig gebundeld tot wat je zou kunnen zien als een ‘karakterstudie’ van de beweeglijke vonken — of ‘punten’ van vuur — waarmee thema’s als vertrek en migratie worden onderzocht.

Vier van elkaar vervreemde neven erven onverwacht een huis in Normandië. Het huis lijkt wel een tijdmachine; al sinds de jaren 1940 is het onaangeroerd. De neven ontdekken het levensverhaal van een van hun voorouders, Adèle Meunier, die in 1895 in het huis woonde.

Regisseur Cédric Klapisch – bekend van publieksvriendelijke filmhuishits als L’Auberge Espagnole, Paris en Chacun Cherche Son Chat – wisselt het verhaal van de vier neven af met het levensverhaal van Adèle, die aan het einde van de negentiende eeuw van Normandië naar Parijs trekt op zoek naar haar verdwenen moeder. Ze raakt bevriend met een jonge fotograaf en een jonge schilder, en neemt haar intrek in hun appartement in Montmartre.

Het Parijs van de Belle Époque komt prachtig tot leven in La Venue De L’Avenir. Wij beschouwen dat tijdperk tegenwoordig door een romantisch-nostalgische bril, maar Klapisch laat overtuigend zien dat het voor de toenmalige bewoners van Parijs een onstuimige en verontrustende tijd van radicale verandering was. (mv)

Voorprogramma: CineSud Summer Nights

Wat vang je in zestig seconden? Summer Nights is een initiatief van CineSud en Lumière dat makers uitdaagt om een ultrakorte film te maken, geïnspireerd op de zwoele, dromerige of juist broeierige sfeer van zomeravonden, perfect voor het voorprogramma van Lumière Open Air Film Festival. Vier geselecteerde filmmakers ontvingen elk een productiebudget – beschikbaar gesteld door CineSud – en waar nodig professionele ondersteuning bij het realiseren van hun film. Het resultaat: vier eigenzinnige miniaturen die de zomer vangen in een minuut.

Op deze avond vertonen we de korte voorfilms Alles Tegelijk (Isabelle Arp) en Swim Sisters (Lien Pisters & Martijn Martens).

Als Sailor uit de gevangenis wordt vrijgelaten, zoekt hij gelijk zijn geliefde Lula op. In een cabriolet zetten ze koers naar Californië. Lula’s hysterische moeder moet niks van Sailor hebben en stuurt zowel een privé-detective als een huurmoordenaar achter hen aan. Op hun wilde reis ontmoeten Lula en Sailor een bonte verzameling freaks – waaronder een onvergetelijke Willem Dafoe als de afzichtelijke smeerlap Bobby ‘just like the country’ Peru – en regent het intertekstuele referenties naar The Wizard Of Oz.

Wild At Heart is één van de toegankelijkste en vermakelijkste films uit het oeuvre van Lynch: een van seksuele spanning doordrenkte roadmovie in een B-film jasje van slangenleer.

Voorprogramma: korte film Blin Fiducie + talk Luka Kluskens
Luka Kluskens, 2024, 14 min.

Francis (18) doet haar blinde moeder Jacky (48) geloven dat ze in de talentenklas zit voor de Limburgse Majorettewedstrijd. Zelf heeft ze geen enkele danservaring, maar nu de wedstrijd nadert, moet ze alles op alles zetten om niet door de mand te vallen.

Luka Kluskens is een alumnus van de Toneelacademie Maastricht.

Tiener Sophie en haar dertigjarige vader Calum gaan op vakantie naar een Turkse badplaats waar ze zwemmen, poolen, zonnebaden en luieren. In intieme close-ups zien we hoe Calum en Sophie elkaar insmeren, zelfverdedigingstechnieken oefenen en elkaar filmen met een camcorder. Terwijl er voor de beginnende puber een nieuwe wereld opengaat, worstelt Calum buiten het zicht van Sophie met de zwaarte van het leven. Twintig jaar later vormen Sophies tedere herinneringen aan deze vakantie een krachtig en hartverscheurend portret van hun relatie, waarbij ze probeert de donkere kant van haar liefdevolle vader te begrijpen.

Charlotte Wells’ autobiografische debuutfilm Aftersun speelt zich af in een anoniem toeristisch oord en concretiseert vage herinneringen met specifieke details van gebaren en stemmingen. Die aandacht voor intieme details geeft de film de sfeer van lome zomermiddagen ver van huis in het gezelschap van een dierbare. Aftersun werd verkozen tot beste film van 2022 door zowel filmwebsite Indiewire als het Britse filmtijdschrift Sight & Sound.

Voorprogramma: voorfilm Motherfocking Art + talk Marloes IJpelaar
Marloes IJpelaar, 2025, 9 min.

Theatercollectief Club Lam heeft een eerste film gemaakt. In Motherfocking Art volgen we vier vrouwen in een vervallen kunstenaarskolonie waar regels vervagen, rollen kantelen en kunst hun laatste overlevingsstrategie wordt. Gewapend met camera’s, kostuums en hun eigen lijf ontmantelen ze de mythe van de muze – om zélf het kunstwerk te worden.

In samenwerking met Club Lam.

Driver (Ryan Gosling, in een iconische jas met schorpioenopdruk) wordt verliefd op zijn buurvrouw Irene (Carey Mulligan), een jonge moeder die wordt meegesleept in de onderwereldpraktijken van haar man, de ex-gedetineerde Standard. Wanneer een klus gruwelijk fout gaat, moet Driver doen waar hij goed in is om Irene en haar zoontje te redden: loeihard scheuren.

Met Drive levert de Deense filmmaker Nicolas Winding Refn een briljant gestileerde pulpfilm af, met een stevige dosis geweld, suspense, de zinderende neonlichten van Los Angeles en uiteraard het verrukkelijke geluid van geronk onder de motorkap en gierende autobanden. Ryan Gosling vertolkt een klassieke, stoïcijnse Hollywoodheld, in de traditie van Clint Eastwood. De film wordt ondersteund door een stemmige score met minimalistische elektronische muziek van Cliff Martinez en etherische synthesizermuziek van Chromatics.

Voorprogramma: Korte film Feathers on Lips + nagesprek met Youngjoo Cho
Youngjoo Cho & Min Kyoung Lee, 10 min 30 sec

Feathers on Lips, mede-geregisseerd met choreograaf Min Kyoung Lee, toont vier vrouwelijke performers. Het vrouwelijk lichaam is al eeuwenlang een belangrijk onderwerp in de kunstgeschiedenis en wordt nog steeds op uiteenlopende manieren geconsumeerd in de media. Deze film onderzoekt de nuances die ontstaan door het contact tussen het vrouwelijke lichaam en andere lichamen. De makers wilden intieme momenten vastleggen die we vaak in het dagelijks leven ervaren — en tegelijkertijd reflecteren op hoe de samenleving hiermee omgaat, en welke aspecten men liever negeert of verbloemt.

In het New York van 1971-72 streden John Lennon en Yoko Ono op geheel eigen wijze voor een betere wereld. Achttien maanden lang verbleven ze in een appartement in Greenwich Village, waar ze gelijkgestemden ontmoetten en veel tv keken: ‘Een venster op de wereld’, volgens Lennon.

Voor deze documentaire is het appartement nagebouwd, waardoor het lijkt alsof je bij het duo voor de tv zit. Via de beeldbuis trekt in sneltreinvaart de wereld uit die tijd voorbij. De nieuwsflitsen, met de Vietnamoorlog als rode draad, fragmenten uit talkshows, reclames en speelfilms laten de roerige jaren zeventig opeens heel dichtbij komen. Bijzonder zijn de niet eerder vertoonde homevideo’s van Lennon en Ono en de telefoongesprekken, verbeeld als hedendaags WhatsApp-gesprek.

De impact van het vele tv-kijken leidt tot het succesvolle benefietconcert One to One voor kinderen met fysieke en geestelijke beperkingen. De twee shows op 30 augustus 1972 zouden Lennons enige lange optredens zijn tussen het laatste Beatles-concert in 1966 en zijn dood in 1980. De prachtige 16mm filmbeelden van deze concerten zijn gerestaureerd en geremasterd met geremixte audio onder toezicht van Sean Ono Lennon. (bron: www.idfa.nl, aangepast)

Het is een snikhete dag in New York. In een Italiaanse pizzeria ontstaat enige heibel als Buggin’ Out, één van de vele vaste klanten van de zaak, eist dat er ook foto’s van Afro-Amerikaanse beroemdheden op de Wall of Fame gehangen worden. Het is het eerste in een rij van incidenten die uiteindelijk aanleiding geeft tot gewelddadige rellen, waarbij de woede zich onder meer richt op de uitbaters van de pizzeria.

Spike Lee vestigde met Do The Right Thing zijn reputatie als een opruiende filmmaker die geen blad voor de mond neemt, maar zijn maatschappelijk engagement ook altijd combineert met een stevige dosis humor. De regisseur vertolkt zelf de rol van Mookie.

Voorprogramma: Video Viewmaster Projects + talk Bart van der Boom

Viewmaster Projects toont in het kader van de aankomende videokunsttentoonstelling PROTEST de prachtige, filmische video Choi Gor (2019) van de uit Hong Kong gevluchte activistische kunstenaar Kacey Wong. Deze ‘one-take’-hommage aan de klassieke westernheld neemt de kijker mee in een dagelijks event dat de gespannen verhouding tussen de bewoners van Hong Kong en de oproerpolitie filmisch illustreert. Ook presenteert curator Bart van den Boom van Viewmaster Projects een korte preview in wat PROTEST nog meer gaat brengen.

Na zijn afstuderen weet Benjamin Braddock niet wat hij met zijn leven aan moet. Tijdens zijn afstudeerfeest wordt hij verleid door de mysterieuze en aanzienlijk oudere Mrs. Robinson. Wat begint als een geheime affaire, ontspoort wanneer Benjamin verliefd wordt op haar dochter Elaine. Zo raakt hij verstrikt in een web van leugens en verlangens, tegen de achtergrond van de veranderende maatschappelijke realiteit in het Amerika van de jaren zestig.

The Graduate is een tijdloze klassieker die op tragikomische wijze de gevoelens van onzekerheid, rebellie en vervreemding van een jonge generatie laat zien. De film betekende de doorbraak van Dustin Hoffman en verscheen op een kantelpunt in de geschiedenis van Hollywood. Samen met andere sleutelwerken uit deze periode (Bonnie And Clyde, Easy Rider, Midnight Cowboy) markeert The Graduate de overgang naar de New Hollywood-periode, gekenmerkt door meer artistieke vrijheid voor regisseurs. De film werd genomineerd voor zeven Oscars en won die voor Beste Regie.

Voorprogramma: CineSud Summer Nights

Wat vang je in zestig seconden? Summer Nights is een initiatief van CineSud en Lumière dat makers uitdaagt om een ultrakorte film te maken, geïnspireerd op de zwoele, dromerige of juist broeierige sfeer van zomeravonden, perfect voor het voorprogramma van Lumière Open Air Film Festival. Vier geselecteerde filmmakers ontvingen elk een productiebudget – beschikbaar gesteld door CineSud – en waar nodig professionele ondersteuning bij het realiseren van hun film. Het resultaat: vier eigenzinnige miniaturen die de zomer vangen in een minuut.

Op deze avond vertonen we de korte voorfilms Night Mail (Rozemarijn Elisa) en ChatGPT: Hot Girl Summer (Yuki Nakamura & Felice Peeters).

Animatie wordt vaak geassocieerd met kinder- en familiefilms, maar films als Waltz With Bashir (over de Libanese Burgeroorlog) en Persepolis (over een jong meisje dat opgroeit tijdens de Islamitische Revolutie in Iran) tonen aan dat animatiefilms ook complexe thema’s voor een volwassen publiek kunnen behandelen. Een van de beste voorbeelden hiervan is de Japanse animatiefilm Grave Of The Fireflies, een oorlogsdrama waarvan de impact door sommige filmcritici met Schindler’s List is vergeleken. De film toont de onherstelbare gevolgen van oorlogsgeweld voor onschuldige kinderen. Grave Of The Fireflies speelt zich af tegen de achtergrond van de bombardementen op Kobe in maart 1945. De veertienjarige Seito en zijn vierjarige zusje Setsuko hebben hun moeder verloren bij de bombardementen; hun vader is gesneuveld tijdens zijn dienst in de Japanse marine. De kinderen staan er dan ook alleen voor en moeten zien te overleven in het door hongersnood geteisterde Japan.

Voorprogramma: Q&A Celine Daemen

Celine Daemen studeerde in 2018 af aan de regieopleiding van de Toneelacademie Maastricht en richtte daarna Studio Nergens op. Met haar baanbrekende virtual reality-opera’s trok ze al snel nationaal als internationaal de aandacht. In deze innovatieve voorstellingen verkennen bezoekers prachtige muzikale scènes terwijl ze rondlopen met een VR-bril op. Voor haar indrukwekkende werk Songs For A Passerby werd Celine in 2023 bekroond met de prijs voor beste immersieve ervaring op de prestigieuze Biënnale van Venetië. Haar komst naar Lumière Open Air Film Festival maakt een cirkeltje rond: jaren geleden vroeg iemand haar tijdens een festival bij Lumière: "Is VR niks voor jou?" De rest is geschiedenis. Voor Grave Of The Fireflies is er een kort interview met Celine en laat ze een teaser en stills van haar werk zien.