The Lost Daughter
Regiedebuut van Maggie Gyllenhaal met Olivia Colman als een gescheiden vrouw die op vakantie in Griekenland terugblikt op haar leven. Gebaseerd op de roman van Elena Ferrante.
Even weg, zonder zorgen genieten van zon en de rust in een uitermate idyllische omgeving. Dat had professor Italiaanse talen Leda Caruso vast voor ogen met deze ‘werkvakantie’ op een Grieks eiland. Helaas, dat ging toch minder makkelijk als ze had voorzien. Mede door de ontmoeting met een jonge moeder wordt de vakantie een reis naar haar verleden, naar de periode dat ze haar carrière aan het opbouwen was, ze haar twee dochters kreeg en leefde met een man waar ze misschien niet echt van hield. Het ene oog gericht op de kinderen, en het andere op de voordeur. De confrontatie met haar verleden staat in schel contrast met het alles verblindende zonlicht.
In dit gelauwerde regiedebuut maakte Maggie Gyllenhaal gedurfde keuzes. Alsof het verhaal niet al complex genoeg is: moederschap als een posttraumatische stoornis. Een klein drama, maar groots verteld, mede door de geweldige rol van Colman die je geen moment loslaat. Net als je denkt te weten waar het naartoe gaat, word je toch weer op het verkeerde been gezet. (ej)