The Conversation
Klassieke paranoiathriler van Francis Ford Coppola (Apocalypse Now, The Godfather) met Gene Hackman als een afluisterexpert die dusdanig geobsedeerd is door privacy en veiligheid dat hij daarmee zijn eigen ondergang inluidt.
Harry Caul – een glansrol van Gene Hackman – ziet eruit als een doodgewone man als hij door San Francisco slentert. In werkelijkheid is hij een obsessieve, diep gelovige en gewaardeerde deskundige in bewakingstechnologie. Als persoon is Harry onhandig en raadselachtig, en doet hij veel moeite om contact met mensen te vermijden. Op zijn meest persoonlijke momenten haalt hij zijn saxofoon tevoorschijn en speelt hij mee met jazzplaten. Samen met zijn collega’s Stan en Paul moet Harry een stel afluisteren, Mark en Ann. Gaandeweg begint Harry te vrezen dat Mark en Ann zullen worden vermoord. En hij is bang dat het mede zijn schuld is. Zo raakt hij emotioneel betrokken bij deze zaak, terwijl dat tegen zijn principes indruist.
Het meest aantrekkelijke van The Conversation – zowel toen als nu – is de manier waarop een karakterstudie wordt gecombineerd met een thrillerplot en vooral hoe het onbehagen wordt overgebracht van een maatschappij waarin algehele controle, onder meer via afluisterpraktijken met steeds betere technologie, de norm begint te worden. Een donkere en briljante film.
Winnaar van de Gouden Palm in Cannes. De film ontving daarnaast drie Oscarnominaties, waaronder die voor beste film – overigens gewonnen door The Godfather Part II, ook van Coppola. (bw)