Suspiria
Hommage aan de gelijknamige horrorklassieker (1977) van Dario Argento, geregisseerd door Luca Guadagnino (Call Me By Your Name). Een Amerikaans plattelandsmeisje op een balletacademie in Berlijn wordt meegesleept in een duister geheim.
Opgegroeid in Ohio, in een Christelijk milieu, was dansen Susie’s grote droom. Om die te verwezenlijken, ontvlucht ze haar verstikkende thuismilieu en vertrekt naar Berlijn. Zonder veel vooropleiding wordt ze aangenomen op een gerenommeerd instituut. Daar komt ze terecht in een surreële wereld vol dreiging en gevaar. Een danseres verdween op raadselachtige wijze nadat ze vreemde dingen aan haar therapeut vertelde, dansen lijken lugubere rituelen, docenten dringen in haar gedachten binnen, in de school schuilt iets duisters. Het is 1977, de buitenwereld is een chaos; het straatbeeld wordt beheerst door punk en de krantenkoppen door de RAF, een linkse terreurorganisatie. Is er een verband?
Regisseur Luca Guadagnino zag SUSPIRIA tijdens zijn jeugd. In zijn bewerking – die bijna een uur langer is dan het origineel – gebruikt hij dezelfde bouwstenen als de klassieker van Argento, maar geeft een eigen draai aan het verhaal. (gz)
“Dario heeft zijn goedkeuring uitgesproken”, vertelt regisseur Luca Guadagnino daags na de wereldpremière van Suspiria op het filmfestival van Venetië. Toch waren Dario Argento, regisseur van de originele Suspiria uit 1977, en re-maker Guadagnino het ook fundamenteel oneens over hun twee films: “Dario vond dat zijn film woest is, en de onze delicaat. Terwijl ik denk dat zijn film delicaat is en de mijne juist woest.”
Lees het complete interview met Luca Guadagnino & Tilda Swinton in de Filmkrant