Sprekend Nederland
Sprekend Nederland is een portret van Nederland waarin aan de hand van toespraken op bruiloften en partijen, maar ook bij protestmarsen en allerlei openbare manifestaties de tijdgeest van nu wordt gevangen.
De film laat een land zien dat nog steeds lijkt te moeten wennen aan het feit dat het multicultureel is. Een land waarin men zich bedreigd voelt door de komst van nieuwkomers. De vraag is: waar zijn we eigenlijk bang voor? Is het niet vooral de angst om ons geluk kwijt te raken, de angst voor het onbekende? We zien een land dat in allerlei clubjes verdeeld is, waarbij iedereen letterlijk en figuurlijk voor eigen parochie lijkt te prediken. Binnen al die clubjes is iedereen verenigd en veilig, maar tegelijkertijd sluit men zo ook de ander uit. De film opent met de naturalisatieceremonie van nieuwe Nederlanders die hun paspoort krijgen en hun trouw aan de Nederlandse grondwet beloven. En eindigt met de diploma-uitreiking van middelbare scholieren op weg naar een nieuw fase in hun leven. Daartussen in is er een caleidoscoop aan scènes – van volkskroeg tot Koninklijk Paleis – die op een onthutsende en soms ontroerende manier de kijker met de vraag confronteren: wil ik eigenlijk wel in dit land wonen?