Small, Slow But Steady
Teder Japans drama over een jonge vrouw met een gehoorbeperking die droomt van een carrière als professioneel bokser.
Een standaard boksfilm zit doorgaans boordevol heroïek. De held(in) overwint vele tegenslagen en werkt toe naar het ultieme gevecht dat alle opofferingen moet rechtvaardigen. Meestal lukt dat, soms niet. Hoe dan ook draait het altijd om winst of verlies.
Hoe anders is deze kleine, intieme en op ware gebeurtenissen gebaseerde film over de twintigjarige Keiko. Om zich staande te houden tegen het gepest op school vanwege haar doofheid is ze gaan boksen. De film begint als ze net haar eerste gevecht heeft gewonnen. We volgen haar trainingen op de oude boksschool in Tokyo. Ze heeft een warme, zwijgzame band met haar trainer, die worstelt met zijn gezondheid en de gedaalde inkomsten door de COVID-pandemie. Buiten de boksschool leidt Keiko een vrij geïsoleerd bestaan. Ze deelt een appartement met haar broer en heeft een baan als kamermeid in een hotel.
Ondanks haar successen in de ring twijfelt Keiko over haar carrière. Veel meer dan over winst en verlies gaat deze film dan ook over de zoektocht naar een eigen plek in de wereld. Het ontbreken van een soundtrack versterkt de bijna Zen-achtige sfeer in de film, die goed ontvangen werd door de internationale filmpers. (jc)