Paterson
Jim Jarmusch toont zich opnieuw de meester van de onthaasting in dit liefdevolle portret van buschauffeur Paterson, die in het gelijknamige stadje Paterson een rustig en goed leven leidt.
Paterson staat iedere ochtend om zes uur op, gaat met zijn lunchtrommeltje naar de bus, rijdt zijn busroute, keert om zes uur ’s avonds terug naar zijn vrouw Laura, laat zijn Engelse bulldog Marvin uit en drinkt een biertje in de lokale stamkroeg. In rustige momenten schrijft hij gedichten, die hij alleen voorleest aan Laura. Het wordt allemaal gepresenteerd zonder enige ironie. Paterson accepteert zijn leven zoals het is en observeert met liefde en mededogen zijn medemensen. Pas als hij met zijn bus een ongeluk meemaakt, komt er spanning in zijn leven.
Is PATERSON, die juichende recensies kreeg in Engeland en de VS, hiermee een saaie film? Wel voor wie houdt van films met dramatische ontwikkelingen en dito spanningsbogen. Niet voor wie zich eens wil onderdompelen in het leven van gewone, sympathieke mensen die niks kwaads in de zin hebben en gewoon een goed leven leiden. En dat kan best een verademing zijn in deze tijd vol hectiek en spektakel. (jc)