Open Air | Mad Max: Fury Road
Er zijn heel wat post-apocalyptische sciencefictionfilms gemaakt, maar er kan er maar één de beste zijn en dat is dit volkomen uitzinnige spektakelstuk van George Miller.
Bijna dertig jaar na MAD MAX BEYOND THUNDERDOME (1985) keerde George Miller terug naar het universum van Max. Mel Gibson werd verruild voor Tom Hardy en de opnames verplaatst van de Australische naar de Namibische woestijn. De plot ontleende Miller aan Buster Keatons klassieker THE GENERAL (1926): eerst rijden we de ene kant op, daarna de andere. Mad Max probeert samen met zijn bitse compagnon, de eenarmige Imperator Furiosa, uit handen te blijven van een leger barbaarse albino-skinheads die met hun trucks en motoren jacht maken op een handvol in witte gewaden gehulde vrouwen en een tank vol moedermelk.
Vooraf was er enige scepsis over dit nieuwe deel uit de Mad Max-reeks, maar tijdens de wereldpremière in Cannes bleek dat Miller uit de Namibische woestijn was teruggekeerd met een meesterwerk: een volkomen van de pot gerukt, zwartgeblakerd en luidruchtig ‘duizend bommen en granaten’ spektakelstuk. En het blijkt ook nog eens een actiefilm met een boodschap: vrouwen zijn het enige lichtpunt op onze door sadistische kerels verziekte planeet. (mv)