Lost Highway
Desoriënterende, obscure film over een jazzmuzikant die verdacht wordt van de moord op zijn vrouw. Een Lynchiaanse reis door het onderbewuste waarbij het onmogelijk is om logische verbanden te leggen tussen de gebeurtenissen.
Op een dag ontvangen Fred en zijn vrouw Renee mysterieuze videobanden met opnames van hun huis en henzelf in bed. Op een van de video’s is te zien hoe Fred zijn vrouw vermoordt. Hij wordt gearresteerd en veroordeeld, maar neemt in de dodencel de identiteit van een jonge automonteur aan. Zo mondt LOST HIGHWAY uit in een bizarre trip; een Lynchiaanse reis door het onderbewuste waarbij het onmogelijk is om logische verbanden te leggen tussen de gebeurtenissen.
David Lynch weigert al zijn hele carrière resoluut om zijn films uit te leggen. Na de première van LOST HIGHWAY liet hij zich toch verleiden tot enige toelichting. De Amerikaanse cineast bleek geïnteresseerd te zijn geraakt in dissociatieve fugue, een psychische aandoening waarbij mensen in hun hoofd een compleet nieuwe identiteit aannemen. Dat biedt inderdaad een aanknopingspunt voor een beter begrip van de film, ofschoon het allicht het beste is om je gewoon aan de droomlogica van LOST HIGHWAY over te geven.