Habemus Papam
Crisismanagement in het Vaticaan: voor Nanni Moretti (La Stanza Del Figlio) een fijn uitgangspunt voor een opvallend milde komedie over het wel en wee van de katholieke kerk.
HABEMUS PAPAM opent met de verkiezing van een nieuwe paus. Er is al witte rook uit de schoorsteen van de Sixtijnse kapel gekringeld als blijkt dat de nieuwe paus – vertolkt door Michel Piccoli – volkomen verlamd is door de druk en het niet aandurft om zijn volgelingen toe te spreken. Al snel maakt de officiële woordvoerder van het Vaticaan overuren om het pr-schandaal in goede banen te leiden. Achter de schermen wordt een psychoanalist – een atheïst nota bene – ingehuurd om het zelfvertrouwen van de nieuwe Paus op te vijzelen en te onderzoeken of hij mentaal wel stabiel genoeg is om de katholieke kerk te leiden.
De Franse filmlegende Michel Piccoli bleef tot op hoge leeftijd acteren: zijn laatste grote rol speelde hij op 86-jarige leeftijd in HABEMUS PAPAM. De icoon van een verdwenen filmtijdperk weet met weinig woorden een arsenaal van diepe gevoelens over te brengen. Een betere masterclass in subtiel acteren gaat men niet vinden. (mv)