Godland
Sereen, adembenemend mooi drama over een lutherse priester die naar de Deense kolonie IJsland wordt gestuurd om de bouw van een kerk te begeleiden.
‘Het is eenvoudig om er je verstand te verliezen, want alles is er anders dan in Denemarken: vulkaanuitbarstingen, overstromingen, stank in de lucht, verwarrende middernachtszon in de zomer. Je zult je moeten aanpassen, maar niets is onmogelijk.’ Dat is wat Lucas – een jonge priester en amateurfotograaf – te horen krijgt als hij gevraagd wordt naar IJsland af te reizen om een kerk te bouwen en een beeld te schetsen van de lokale bevolking. Het is eind negentiende eeuw en IJsland is nog een kolonie van Denemarken.
Net als in A WHITE, WHITE DAY (2019) laat Hlynur Pálmason de natuur spreken: adembenemend en prachtig, maar tegelijkertijd wreed en genadeloos. Zeker voor buitenstaanders die een schier onmogelijk project moeten uitvoeren zoals Lucas. Dat dit een strijd oplevert, en niet alleen tegen de natuurelementen, is vanaf de eerste scène duidelijk. Ook de plaatselijke bevolking zit niet op een kerstening te wachten, waardoor Lucas gaandeweg voor grote morele dilemma’s komt te staan.
De artistieke manier waarop dit verhaal in beeld is gebracht (in een beeldverhouding van 4:3, zoals de eerste tv-toestellen) vergt geduld, maar als je eenmaal gegrepen bent, laat de schoonheid van IJsland je niet meer los. Een meeslepende film, geïnspireerd op zeven foto’s die destijds door een Deense priester in IJsland zijn genomen, over mens versus natuur en de gevolgen van nationalisme en botsende culturen. (ej)