Dune: Part One
Frank Herberts klassieke sciencefictionroman werd onverfilmbaar geacht, maar Denis Villeneuve leverde een overrompelend spektakelstuk af en won zes Oscars. Tijdelijk opnieuw te zien in Lumière in aanloop naar de première van Dune: Part Two.
Timothée Chalamet (CALL ME BY YOUR NAME) speelt Paul Atreides, de held van DUNE. Zijn vader wordt opzichter van Arrakis, beter bekend als Dune, een planeet waar een bijzonder kostbare grondstof te vinden is. Atreides wordt gestuurd om de planeet te verdedigen en de toekomst van zijn volk veilig te stellen.
De gelijknamige roman van Frank Herbert uit 1965 staat te boek als een invloedrijke inspiratiebron voor het sciencefiction filmgenre. Maar waar bijvoorbeeld de STAR WARS-saga uitblinkt in actie, eenvoudige verhaallijnen en een ongecompliceerde strijd tussen goed en kwaad, is het universum van DUNE duisterder, politieker en spiritueler van aard.
Alejandro Jodorowsky en David Lynch probeerden DUNE eerder al te verfilmen. Enkel de versie van Lynch zag het licht, al faalde deze zowel in artistiek als commercieel opzicht. Denis Villeneuve (ARRIVAL, BLADE RUNNER 2049) trekt in dit eerste deel alles uit de kast om de wereld van Herbert te vertalen naar het witte doek: de koloniale en ecologische thema’s hebben een hedendaags karakter gekregen, de vormgeving is hypergestileerd en bevat tal van culturele referenties (van APOCALYPSE NOW tot Hiëronymus Bosch). Voeg daar de imponerende score van Hans Zimmer aan toe en DUNE wordt bovenal een immersieve space opera: een film waarbij het verhaal misschien wel ondergeschikt is aan de zintuiglijke ervaring en de onderdompeling in een imaginaire wereld.