Cow
Fictieregisseur Andrea Arnold (American Honey, Big Little Lies, Fish Tank) maakt haar documentairedebuut met deze ontroerende registratie van het leven van een melkkoe.
Luma is nog maar net bevallen. De vruchtzak bungelt nog leeg tussen haar poten. Maar hop, daar gaat ze alweer de melkmachine in. Ondertussen geeft de boer haar jonge kalf, buiten haar zicht, melk uit een fles.
Net als Victor Kossakovsky’s varkensdocumentaire GUNDA maakt COW op zachte wijze een krachtig statement. De camera zit zo dicht op de koeienhuid dat Luma de cameravrouw af en toe ondersteboven loopt. Het resultaat is intens ontroerend. Het is niet de mens die hier de slechterik is, maar het systeem. Arnold benadrukt dat wat hier als een object door een afstompende routine wordt gejaagd een levend wezen is. Een wezen dat haar pasgeboren kalveren liefdevol schoonlikt. Dat geliefkoosd wordt door een stier. Dat in een weiland kan genieten van de zonsondergang. En dat je via de camera aankijkt en contact maakt. Haar ogen zijn onvergetelijk.
Naast haar andere filmprojecten werkte de gevierde Britse regisseur Andrea Arnold vier jaar lang aan haar eerste documentaire Cow. De film nam zoveel tijd in beslag omdat ze een melkkoe volgt vanaf de geboorte tot de dood. Arnold is bekend van indringende speelfilms als Fish Tank (2009) en American Honey (2016). De overstap naar documentaire is minder groot dan op het eerste gezicht misschien lijkt. Arnold werkt ook in haar speelfilms altijd in en mét de werkelijkheid – haar werk is daardoor opmerkelijk rauw, authentiek en gespeend van al te opzichtig moralisme. Lees hier het complete interview regisseur Andrea Arnold in NRC.