Bardo, False Chronicle of a Handful of Truths
Autobiografisch getint epos van Alejandro González Iñárritu (The Revenant, Birdman) over een Mexicaanse journalist en documentairemaker die terugkeert naar zijn geboorteland.
Viervoudig Oscarwinnaar Alejandro González Iñárritu beschrijft zijn nieuwe film als een reis tussen werkelijkheid en verbeelding. De film volgt Silverio Gacho, een succesvolle documentairemaker uit Los Angeles die naar Mexico-Stad reist. Eenmaal terug in zijn geboorteland belandt hij in een existentiële crisis. Herinneringen aan zijn verleden, dromen en angsten prikken door het heden heen.
Zoals alle films van Iñárritu is BARDO een ambitieus bouwwerk met veel technische hoogstandjes en visuele bravoure. De film waaraan BARDO nadrukkelijk refereert is OTTO E MEZZO (1963), het meesterwerk van Fellini waarin Marcello Mastroianni zich verliest in zijn herinneringen en fantasieën. Iñárritu trekt een enorme lade met hersenschimmen open en portretteert het leven als een valse luchtspiegeling, opgebouwd uit gebeurtenissen die subjectief worden ervaren door ons beperkte zenuwstelsel. Tijd en plaats raken verbogen in een tussen farce en tragedie laverende film waarin de droomlogica regeert. Het resulteert in een persoonlijke film over thema’s als succes, sterfelijkheid, culturele identiteit en familiebanden.